ശേഷം

ലോർണ ക്രോസിയെർ

ഞാൻ തന്നെ
എന്റെ വളർത്തു നായ്.
നടക്ക് –
ഞാൻ എന്നോടു പറയും;
എന്നിട്ട് വാതിൽക്കലോളം പോകും.
തിന്ന്, എന്നു പറഞ്ഞ്
എനിക്കു വെച്ചത്
ഞാൻതന്നെ തിന്നും.
കിടക്ക്, എന്നു കല്പിച്ച്
ഞാൻ തന്നെ നിലത്തു ചുരുണ്ടുകൂടും;
കൈപ്പത്തിമേൽ തല ചായ്ക്കും.
മറ്റൊന്നും ആവശ്യമില്ല.
ഇനിയെന്തെന്ന്
വിചാരവുമില്ല.
നായ് ഓരിയിടുംപോലെ
ഞാൻ ഓരിയിടുന്നു.
നായ് മോങ്ങുംപോലെ
ഞാൻ മോങ്ങുന്നു.
രാത്രികളിൽ
എന്റെ കാൽക്കൽ ഇരിക്കുന്ന,
എന്നെത്തന്നെ നാറുന്ന,
ഉറക്കം നിറച്ച ചാക്കും
ഞാൻ തന്നെ.